«حوادث امروز»با آغاز فصل بهار، ما میزبان ویروس‌های فصلی متنوعی خواهیم بود؛ که یکی از این ویروس‌ها «واریسلا-زوستر» یا همان آبله مرغان است که از ابتدای فروردین سر و کله این ویروس پیدا می‌شود و معمولاً تا اواسط تابستان ادامه می‌یابد. علت شیوع حداکثری این بیماری در اوایل سال این است که در این برهه زمانی، رطوبت هوا بسیار زیاد است و شرایط مساعدی را برای گسترش و انتشار ویروس ایجاد می‌کند.«حوادث امروز»گزارش می‌دهد.
با آغاز فصل بهار، ما میزبان ویروس‌های فصلی متنوعی خواهیم بود؛ که یکی از این ویروس‌ها «واریسلا-زوستر» یا همان آبله مرغان است که از ابتدای فروردین سر و کله این ویروس پیدا می‌شود و معمولاً تا اواسط تابستان ادامه می‌یابد. علت شیوع حداکثری این بیماری در اوایل سال این است که در این برهه زمانی، رطوبت هوا بسیار زیاد است و شرایط مساعدی را برای گسترش و انتشار ویروس ایجاد می‌کند.
بیماری آبله مرغان، ماحصل ویروسی به نام واریسلا-زوستر است که از سرعت انتشار بالایی برخوردار است و در کودکان زیر ۱۰ سال شایع‌تر است، اما به طور کل این ویروس در هر سنی ممکن است افراد را تحت تأثیر قرار دهد.
با آغاز فصل بهار، ما میزبان ویروس‌های فصلی متنوعی خواهیم بود؛ که یکی از این ویروس‌ها «واریسلا-زوستر» یا همان آبله مرغان است که از ابتدای فروردین سر و کله این ویروس پیدا می‌شود و معمولاً تا اواسط تابستان ادامه می‌یابد. علت شیوع حداکثری این بیماری در اوایل سال این است که در این برهه زمانی، رطوبت هوا بسیار زیاد است و شرایط مساعدی را برای گسترش و انتشار ویروس ایجاد می‌کند.
علائم بیماری
آبله مرغان باعث ایجاد بثورات پوستی، لکه‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود که به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند و برای مدتی بیمار را اذیت می‌کنند. مرحله آخر این بیماری، خشک شدن مایع درون تاول و پوسته‌پوسته شدن بثورات و در نهایت بهبودی آنهاست.
لکه‌ها معمولاً به صورت خوشه‌ای و در نواحی پشت گوش، روی صورت، روی پوست سر، روی سینه و شکم، روی بازوها و پاها ظاهر می‌شوند. در برخی موارد ممکن است لکه‌ها در دیگر نقاط بدن از جمله: داخل گوش و دهان، روی کف دست، کف پا و ... نیز ایجاد شوند.
در صورت ابتلا به ویروس، قبل از ظاهر شدن بثورات ممکن است علائم خفیفی شبیه آنفلوانزا داشته باشید، از جمله: احساس بیماری، تب بالا ( ۳۸ درجه سانتیگراد یا بیشتر)، بدن درد، سردرد، بی‌حالی، بی‌اشتهایی و ... .
کودکان بیشتر در معرض خطر ابتلا به آبله مرغان هستند
کودکان بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند و اگر با فرد آلوده در تماس باشند، به سرعت بیمار خواهند شد و حدود دو هفته بعد اولین علائم را نشان خواهند داد. از آنجایی که آبله مرغان بسیار مسری است، کودکی که به آن مبتلا است باید در خانه بماند و استراحت کند تا زمانی که بثورات از بین بروند و تمام تاول‌ها خشک شوند.
این روند معمولاً یک الی دو هفته به طول می‌انجامد. تا زمانی که تمام لکه‌ها از بین نرفته، از فرستادن کودکان به مدرسه یا مهد کودک پرهیز کنید، چرا که حضور در اجتماعاتی مانند کلاس درس باعث انتشار حداکثری ویروس می‌شود.
در صورت یکبار ابتلا به آبله مرغان، در برابر ابتلای مجدد مصون خواهیم ماند؟
پس از ابتلا به آبله مرغان، معمولاً آنتی بادی‌هایی در برابر این عفونت در بدن تولید می‌شود و فرد را از ابتلای مجدد به این بیماری مصون نگه می‌دارد. اما ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود (واریسلا-زوستر) در بافت‌های عصبی بدن غیرفعال می‌ماند و می‌تواند بعداً در قالب یک بیماری دیگر به نام «زونا» ظاهر شود. کودکانی که در برابر آبله مرغان واکسینه می‌شوند، در سنین بالاتر احتمال ابتلا به زونا در آنها بسیار کمتر است.
آبله مرغان چگونه درمان می‌شود؟
آبله مرغان یک «بیماری ویروسی» محسوب می‌شود، بنابراین آنتی بیوتیک‌ها نمی‌توانند آن را درمان کنند. اما اگر باکتری زخم‌ها را آلوده کند، پزشکان آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند. این وضعیت ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که بچه‌ها تاول‌ها را خراش دهند و موجب ترکیدن آن شوند.
درمان بخصوصی برای آبله مرغان وجود ندارد، اما می‌توانید داروهایی را از داروخانه خود دریافت کنید که سایر علائم بیماری را کنترل می‌کنند؛ مانند: استأمینوفن برای کاهش تب، لوسیون کالامین و ژل خنک‌کننده برای کاهش و تسکین خارش.
در بیشتر کودکان، تاول‌ها پوسته پوسته می‌شوند و به طور طبیعی در عرض یک تا دو هفته می‌ریزند، بنابراین جای نگرانی نیست. تنها نکته قابل توجه این است که کودکان از دستکاری بثورات بپرهیزند تا از به جای ماندن اسکار (جای زخم) جلوگیری شود.
بیماری آبله مرغان، ماحصل ویروسی به نام واریسلا-زوستر است که از سرعت انتشار بالایی برخوردار است و در کودکان زیر ۱۰ سال شایع‌تر است، اما به طور کل این ویروس در هر سنی ممکن است افراد را تحت تأثیر قرار دهد.
با آغاز فصل بهار، ما میزبان ویروس‌های فصلی متنوعی خواهیم بود؛ که یکی از این ویروس‌ها «واریسلا-زوستر» یا همان آبله مرغان است که از ابتدای فروردین سر و کله این ویروس پیدا می‌شود و معمولاً تا اواسط تابستان ادامه می‌یابد. علت شیوع حداکثری این بیماری در اوایل سال این است که در این برهه زمانی، رطوبت هوا بسیار زیاد است و شرایط مساعدی را برای گسترش و انتشار ویروس ایجاد می‌کند.
علائم بیماری
آبله مرغان باعث ایجاد بثورات پوستی، لکه‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود که به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند و برای مدتی بیمار را اذیت می‌کنند. مرحله آخر این بیماری، خشک شدن مایع درون تاول و پوسته‌پوسته شدن بثورات و در نهایت بهبودی آنهاست.
لکه‌ها معمولاً به صورت خوشه‌ای و در نواحی پشت گوش، روی صورت، روی پوست سر، روی سینه و شکم، روی بازوها و پاها ظاهر می‌شوند. در برخی موارد ممکن است لکه‌ها در دیگر نقاط بدن از جمله: داخل گوش و دهان، روی کف دست، کف پا و ... نیز ایجاد شوند.
در صورت ابتلا به ویروس، قبل از ظاهر شدن بثورات ممکن است علائم خفیفی شبیه آنفلوانزا داشته باشید، از جمله: احساس بیماری، تب بالا ( ۳۸ درجه سانتیگراد یا بیشتر)، بدن درد، سردرد، بی‌حالی، بی‌اشتهایی و ... .
کودکان بیشتر در معرض خطر ابتلا به آبله مرغان هستند
کودکان بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند و اگر با فرد آلوده در تماس باشند، به سرعت بیمار خواهند شد و حدود دو هفته بعد اولین علائم را نشان خواهند داد. از آنجایی که آبله مرغان بسیار مسری است، کودکی که به آن مبتلا است باید در خانه بماند و استراحت کند تا زمانی که بثورات از بین بروند و تمام تاول‌ها خشک شوند.
این روند معمولاً یک الی دو هفته به طول می‌انجامد. تا زمانی که تمام لکه‌ها از بین نرفته، از فرستادن کودکان به مدرسه یا مهد کودک پرهیز کنید، چرا که حضور در اجتماعاتی مانند کلاس درس باعث انتشار حداکثری ویروس می‌شود.
در صورت یکبار ابتلا به آبله مرغان، در برابر ابتلای مجدد مصون خواهیم ماند؟
پس از ابتلا به آبله مرغان، معمولاً آنتی بادی‌هایی در برابر این عفونت در بدن تولید می‌شود و فرد را از ابتلای مجدد به این بیماری مصون نگه می‌دارد. اما ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود (واریسلا-زوستر) در بافت‌های عصبی بدن غیرفعال می‌ماند و می‌تواند بعداً در قالب یک بیماری دیگر به نام «زونا» ظاهر شود. کودکانی که در برابر آبله مرغان واکسینه می‌شوند، در سنین بالاتر احتمال ابتلا به زونا در آنها بسیار کمتر است.
آبله مرغان چگونه درمان می‌شود؟
آبله مرغان یک «بیماری ویروسی» محسوب می‌شود، بنابراین آنتی بیوتیک‌ها نمی‌توانند آن را درمان کنند. اما اگر باکتری زخم‌ها را آلوده کند، پزشکان آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند. این وضعیت ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که بچه‌ها تاول‌ها را خراش دهند و موجب ترکیدن آن شوند.
درمان بخصوصی برای آبله مرغان وجود ندارد، اما می‌توانید داروهایی را از داروخانه خود دریافت کنید که سایر علائم بیماری را کنترل می‌کنند؛ مانند: استأمینوفن برای کاهش تب، لوسیون کالامین و ژل خنک‌کننده برای کاهش و تسکین خارش.
با آغاز فصل بهار، ما میزبان ویروس‌های فصلی متنوعی خواهیم بود؛ که یکی از این ویروس‌ها «واریسلا-زوستر» یا همان آبله مرغان است که از ابتدای فروردین سر و کله این ویروس پیدا می‌شود و معمولاً تا اواسط تابستان ادامه می‌یابد. علت شیوع حداکثری این بیماری در اوایل سال این است که در این برهه زمانی، رطوبت هوا بسیار زیاد است و شرایط مساعدی را برای گسترش و انتشار ویروس ایجاد می‌کند.
بیماری آبله مرغان، ماحصل ویروسی به نام واریسلا-زوستر است که از سرعت انتشار بالایی برخوردار است و در کودکان زیر ۱۰ سال شایع‌تر است، اما به طور کل این ویروس در هر سنی ممکن است افراد را تحت تأثیر قرار دهد.
به گزارش خبرآنلاین، با آغاز فصل بهار، ما میزبان ویروس‌های فصلی متنوعی خواهیم بود؛ که یکی از این ویروس‌ها «واریسلا-زوستر» یا همان آبله مرغان است که از ابتدای فروردین سر و کله این ویروس پیدا می‌شود و معمولاً تا اواسط تابستان ادامه می‌یابد. علت شیوع حداکثری این بیماری در اوایل سال این است که در این برهه زمانی، رطوبت هوا بسیار زیاد است و شرایط مساعدی را برای گسترش و انتشار ویروس ایجاد می‌کند.
علائم بیماری
آبله مرغان باعث ایجاد بثورات پوستی، لکه‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود که به تاول‌های پر از مایع تبدیل می‌شوند و برای مدتی بیمار را اذیت می‌کنند. مرحله آخر این بیماری، خشک شدن مایع درون تاول و پوسته‌پوسته شدن بثورات و در نهایت بهبودی آنهاست.
لکه‌ها معمولاً به صورت خوشه‌ای و در نواحی پشت گوش، روی صورت، روی پوست سر، روی سینه و شکم، روی بازوها و پاها ظاهر می‌شوند. در برخی موارد ممکن است لکه‌ها در دیگر نقاط بدن از جمله: داخل گوش و دهان، روی کف دست، کف پا و ... نیز ایجاد شوند.
در صورت ابتلا به ویروس، قبل از ظاهر شدن بثورات ممکن است علائم خفیفی شبیه آنفلوانزا داشته باشید، از جمله: احساس بیماری، تب بالا ( ۳۸ درجه سانتیگراد یا بیشتر)، بدن درد، سردرد، بی‌حالی، بی‌اشتهایی و ... .
کودکان بیشتر در معرض خطر ابتلا به آبله مرغان هستند
کودکان بیشتر در معرض ابتلا به این ویروس هستند و اگر با فرد آلوده در تماس باشند، به سرعت بیمار خواهند شد و حدود دو هفته بعد اولین علائم را نشان خواهند داد. از آنجایی که آبله مرغان بسیار مسری است، کودکی که به آن مبتلا است باید در خانه بماند و استراحت کند تا زمانی که بثورات از بین بروند و تمام تاول‌ها خشک شوند.
این روند معمولاً یک الی دو هفته به طول می‌انجامد. تا زمانی که تمام لکه‌ها از بین نرفته، از فرستادن کودکان به مدرسه یا مهد کودک پرهیز کنید، چرا که حضور در اجتماعاتی مانند کلاس درس باعث انتشار حداکثری ویروس می‌شود.
در صورت یکبار ابتلا به آبله مرغان، در برابر ابتلای مجدد مصون خواهیم ماند؟
پس از ابتلا به آبله مرغان، معمولاً آنتی بادی‌هایی در برابر این عفونت در بدن تولید می‌شود و فرد را از ابتلای مجدد به این بیماری مصون نگه می‌دارد. اما ویروسی که باعث آبله مرغان می‌شود (واریسلا-زوستر) در بافت‌های عصبی بدن غیرفعال می‌ماند و می‌تواند بعداً در قالب یک بیماری دیگر به نام «زونا» ظاهر شود. کودکانی که در برابر آبله مرغان واکسینه می‌شوند، در سنین بالاتر احتمال ابتلا به زونا در آنها بسیار کمتر است.
آبله مرغان چگونه درمان می‌شود؟
آبله مرغان یک «بیماری ویروسی» محسوب می‌شود، بنابراین آنتی بیوتیک‌ها نمی‌توانند آن را درمان کنند. اما اگر باکتری زخم‌ها را آلوده کند، پزشکان آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند. این وضعیت ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که بچه‌ها تاول‌ها را خراش دهند و موجب ترکیدن آن شوند.
درمان بخصوصی برای آبله مرغان وجود ندارد، اما می‌توانید داروهایی را از داروخانه خود دریافت کنید که سایر علائم بیماری را کنترل می‌کنند؛ مانند: استأمینوفن برای کاهش تب، لوسیون کالامین و ژل خنک‌کننده برای کاهش و تسکین خارش.
در بیشتر کودکان، تاول‌ها پوسته پوسته می‌شوند و به طور طبیعی در عرض یک تا دو هفته می‌ریزند، بنابراین جای نگرانی نیست. تنها نکته قابل توجه این است که کودکان از دستکاری بثورات بپرهیزند تا از به جای ماندن اسکار (جای زخم) جلوگیری شود.
به گزارش «حوادث امروز»در بیشتر کودکان، تاول‌ها پوسته پوسته می‌شوند و به طور طبیعی در عرض یک تا دو هفته می‌ریزند، بنابراین جای نگرانی نیست. تنها نکته قابل توجه این است که کودکان از دستکاری بثورات بپرهیزند تا از به جای ماندن اسکار (جای زخم) جلوگیری شود.