«حوادث امروز» پسری که یک بار موفق به نجات از قصاص شده بود در دومین دور از محاکمه به مرگ محکوم شد. «حوادث امروز» گزارش می‌دهد.
مهرماه سال 1399 کارکنان یکی از بیمارستان‌های شرق تهران مرگ مشکوک مردی جوان را به پلیس خبر دادند. بررسی‌ها نشان داد داود20 ساله با اصابت ضربه چاقو ازناحیه گردن مجروح و بعد از انتقال به بیمارستان فوت شده بود. در شاخه دیگری از برسی‌ها معلوم شد که عامل حادثه پسری 18 ساله به نام رحیم است که بازداشت شد.
او در جریان بازجویی‌ها به قتل اعتراف کرد و در شرح ماجرا گفت: روز حادثه من و دوستم در حال عبور از خیابان بودیم که داود مقابلمان قرار گرفت. او سر صحبت را باز کرد و بعد می‌خواست دستبند دوستم را به زور بگیرد. سر این موضوع با هم درگیر شدیم که دواد ناگهان قمه کشید و سه ضربه به سرم زد که سر و صورتم غرق خون شد. در همان حال چاقو کشیدم و با انتهای چاقو ضربه‌ای به داود زدم که هنگام زدن ضربه ناخواسته ضربه‌ای هم به گردن او برخورد کرد. بعد همراه دوستم فرار کردیم که من چند متر جلوتر بیهوش شدم و روی زمین افتادم و زمانی که چشم باز کردم خودم را روی تخت بیمارستان دیدم. آن جا بود که متوجه شدم داود در جریان حادثه فوت شده است.
با کامل شدن تحقیقات بازپرس پسر نوجوان را به اتهام قتل عمد مجرم شناخت و کیفرخواست علیه وی صادر و پرونده برای برسی به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع شد. در حالی که اولیای دم برای او درخواست قصاص کرده بودند متهم در جایگاه قرار گرفت و گفت داود قصد زورگیری داشت و ما هم مقابل او مقاومت کردیم. او با قمه به من حمله کرد و من را زخمی کرد و اگر از خودم دفاع نمی‌کردم خودم کشته می‌شدم.
دفاعیات متهم از سوی هیئت قضائی پذیرفته شد و متهم با تبرئه از قتل عمد به پرداخت دیه محکوم شد. رأی صادر شده اما با اعتراض اولیای دم در دیوان عالی کشور بررسی شد. اعتراض اولیای دم از سوی قضات رسیدگی کننده پذیرفته و پرونده بعد از نقض رأی صادر شده به شعبه هم عرض ارجاع شد.
ابتدای جلسه اولیای دم بار دیگر برای متهم درخواست قصاص کردند. در ادامه رحیم به درخواست قاضی در جایگاه قرار گرفت و گفت: من با مقتول دشمنی نداشتم و روز حادثه با دوستم در حال حرف زدن بودیم که به ما نزدیک شد و خواست زورگیری کند. بعد هم قمه کشید و به من حمله کرد و حتی سه ضربه به من زد که بیهوش شدم. در همان حالت بود که من هم با چاقو او را تهدید کردم تا از خودم دفاع کرده باشم که ناخواسته ضربه‌ای به گردنش برخورد کرد. متهم گفت من قصد قتل نداشتم و زمانی که در بیمارستان به هوش آمدم فهمیدم که او فوت شده است. دفاعیات متهم این بار از سوی هیئت قضائی پذیرفته نشد و به قصاص محکوم شد.