تیرماه سال گذشته به مأموران پلیس تهران تلفنی خبر رسید سارقانی به خانه‌ای در یکی از خیابان‌های شمال غربی دستبرد زده و پس از سرقت میلیاردی از آنجا گریخته‌اند. با اعلام این خبر، تیمی از مأموران راهی محل شدند و دریافتند لحظاتی قبل وقتی صاحبخانه همراه خانواده‌اش از مسافرت به خانه‌اش در طبقه دوم آپارتمان مسکونی برمی‌گردند، متوجه سرقت اموالشان می‌شوند و موضوع را به پلیس خبر می‌دهند. شاکی گفت: «چند روزی مسافرت بودیم و در این مدت هم چراغ‌های خانه را روشن گذاشتیم تا کسی متوجه نشود ما به مسافرت رفته‌ایم. دقایقی قبل وقتی به خانه برگشتیم، متوجه شدیم قفل در خانه تخریب شده و وسایل خانه نیز به‌هم ریخته است. همان ابتدا فهمیدیم به خانه‌مان دستبرد زده‌اند و به سرعت به محل نگهداری طلا‌ها و پول‌هایمان رفتیم، اما دیدیم سارقان همه پول‌ها و طلا‌ها را که چند میلیارد تومان ارزش داشت، سرقت کرده‌اند.»
سرقت با لباس ورزشی
با طرح شکایت مرد میانسال، پرونده به دستور قاضی مصطفی تقی‌زاده، بازپرس شعبه پنجم دادسرای ویژه سرقت برای بررسی در اختیار تیمی از کارآگاهان پلیس آگاهی قرار گرفت. بررسی‌های پلیس در محل حادثه نشان داد سارقان حرفه‌ای بودند، چون قبل از ورود به آپارتمان ابتدا دوربین مداربسته را قطع و پس از ورود به خانه هم از دستکش استفاده کرده‌اند تا ردی از خود به‌جا نگذارند و شناسایی نشوند.
همزمان با ادامه تحقیقات درباره این حادثه، مأموران با شکایت‌های متعدد و مشابهی روبه‌رو شدند که سارقان به همان شیوه به خانه‌هایی در خیابان‌های غربی و شمالی تهران دستبرد زده بودند.
مأموران در بررسی دوربین‌های مداربسته اطراف محل حادثه دریافتند سارقان دو مرد جوان هستند که در تمامی سرقت‌ها از لباس‌های ورزشی دو تیم فوتبال معروف پایتخت استفاده می‌کنند، به‌طوری‌که هر یک از آن‌ها در هر سرقت پیراهن مخصوص یکی از بازیکن‌های معروف دو تیم را که نام و شماره آن بر پشت پیراهن نوشته شده است، می‌پوشند و برای اینکه شناسایی نشوند ماسک بهداشتی به صورت می‌زنند.
دوربین مخفی
در شرایطی که هر روز بر تعداد شاکیان افزوده می‌شد و سارقان حرفه‌ای هم هیچ ردی از خود به‌جا نمی‌گذاشتند، مأموران تحقیقات خود را برای شناسایی متهمان ادامه دادند تا اینکه چند روز قبل مردی به اداره پلیس رفت و سرنخی از سارقان خانه‌اش در اختیار مأموران قرار داد. وی گفت: وضع مالی خوبی دارم و خانه‌ام در یکی از خیابان‌های شمالی تهران است. ساعتی قبل وقتی از میهمانی به خانه برگشتیم، متوجه شدیم سارقانی به خانه‌ام دستبرد زده و بیش از ۵ میلیارد تومان پول، طلا و اموال قیمتی‌ام را سرقت کرده‌اند. سارقان دوربین‌های مداربسته ساختمان را قطع کرده بودند، اما خبر نداشتند من در خانه دوربین مخفی نصب کرده‌ام. وقتی فیلم دوربین را بررسی کردم، متوجه شدم چهره سارقان ضبط شده است.
مشروبات الکلی تقلبی
مأموران پلیس در ادامه فیلم دوربین مخفی را مورد بازبینی قرار دادند و متوجه شدند سارقان حرفه‌ای داخل خانه به خیال اینکه آنجا امن است، ماسک بهداشتی خود را برداشته‌اند و دوربین چهره آن‌ها را ثبت کرده است. بررسی آلبوم مجرمان سابقه‌دار نشان داد سارقان دو برادر ۳۰ و ۲۷ ساله به نام‌های کامیار و بهنام هستند که چندین سابقه کیفری در پرونده آن‌ها ثبت شده است. همچنین در بررسی پرونده دو متهم سابقه‌دار مشخص شد آن‌ها علاوه بر سرقت از منازل به اتهام فروش مشروبات تقلبی که باعث بیماری تعدادی شده بود تحت تعقیب قضائی هستند.
بدین ترتیب مأموران مخفیگاه دو متهم را شناسایی و آن‌ها را بازداشت کردند. مأموران در مخفیگاه متهمان کلکسیونی از پیراهن‌های دو تیم فوتبال معروف کشف کردند که سارقان در سرقت‌ها آن‌ها را می‌پوشیدند.
گفت‌وگو با متهم
عاشق فوتبال
کامیار ۳۰ ساله که چندین سابقه کیفری در پرونده‌اش ثبت شده است در گفت‌وگو با خبرنگار ما ادعا می‌کند او و برادرش از دوران کودکی عاشق فوتبال بودند و برای رسیدن به آرزوهایشان وارد جرگه خلافکاران شده‌اند تا پس از به دست آوردن پول وارد دنیای حرفه‌ای فوتبال شوند.
کامیار چرا در تمامی سرقت‌ها از پیراهن‌های دو تیم معروف استفاده می‌کردید؟
من و برادرم از دوران کودکی مثل تمامی بچه‌ها عاشق فوتبال بودیم و می‌خواستیم فوتبالیست شویم، اما سارق شدیم و به خاطر همین عشق و علاقه هم تصمیم گرفتیم در سرقت‌ها از پیراهن تیم‌های محبوبمان استفاده کنیم.
فکر می‌کردید پیراهن ورزشی خوش‌یمن است؟
ما پیراهن‌ها را بیشتر به خاطر رقابت و کل‌کل کردن با هم در سرقت‌ها می‌پوشیدیم. من و برادرم هر کدام طرفدار یکی از تیم‌های مطرح هستیم و دوست داشتیم در آینده در آن تیم‌ها بازی کنیم، حتی با هم رقابت داشتیم، مثلاً من پیراهن مهاجم تیم محبوبم را می‌گرفتم و در فلان سرقت می‌پوشیدم و برادرم هم پیراهن فلان بازیکن معروف تیم خودش را می‌گرفت و می‌پوشید. ما پیراهن تمامی بازیکنان تیم محبوبمان را داشتیم و در هر سرقت یکی از پیراهن را می‌پوشیدیم و حتی گاهی ساک ورزشی هم با خودمان می‌بردیم تا کسی به ما شک نکند.
چرا فوتبالیست نشدید؟
خانواده ما ضعیف بودند و به‌خاطر بی‌پولی نمی‌توانستیم برای آموزش فوتبال به آموزشگاه‌های معروف برویم. فوتبال را از زمین خاکی و کوچه و خیابان آغاز کردیم و حتی در محله‌مان تیم هم تشکیل دادیم به امید اینکه روزی پیراهن فلان تیم را بپوشیم، اما هرچه بزرگ‌تر شدیم موانع بیشتری سر راهمان قرار گرفت. مشکلات اقتصادی و دوستان ناباب باعث شد سر از باند‌های سرقت درآوریم. واقعیتش می‌خواستیم پول به دست بیاوریم و بعد وارد دنیای حرفه‌ای فوتبال شویم، به همین دلیل به پیشنهاد یکی از بچه‌های محل سرقت‌هایمان را شروع کردیم. البته قبل از سرقت وارد کار‌های دیگری هم شدیم، اما پولی به دست نیاوردیم. مثلاً دنبال گنج رفتیم و حتی در کار خرید و فروش دلار هم بودیم، اما هرچه داشتیم از دست دادیم.
چه شد که سرقت‌ها را ادامه دادید و دوباره به فوتبال برنگشتید؟
ابتدا پول خوبی به دست آوردیم، اما طمع کردیم و ادامه دادیم و وقتی هم به دام افتادیم سابقه‌دار شدیم، وقتی هم آزاد شدیم برای ردمال باید دوباره دست به سرقت می‌زدیم. سرقت عادت ما شده بود و از طرفی من تصادف کردم و پایم به شدت آسیب دید، به‌طوری‌که نمی‌توانستم ورزش سنگین انجام بدهم.
فکر می‌کردید شناسایی و دستگیر شوید؟
نه به این زودی، چون ما حرفه‌ای عمل می‌کردیم و در تمامی سرقت‌ها ماسک و کلاه می‌زدیم و از دستکش استفاده می‌کردیم. از همه مهم‌تر دوربین‌های مداربسته را قطع می‌کردیم، اما در یکی از سرقت‌ها متوجه دوربین مخفی نشدیم و وقتی وارد خانه شدیم مثل همیشه ماسکمان را برداشتیم و با هم صحبت کردیم.
چرا علاوه بر سرقت، مشروبات الکلی تقلبی می‌فروختید؟
می‌خواستیم درآمد بیشتری داشته باشیم، اما خبر نداشتیم مشروبات تقلبی هستند. وقتی فهمیدیم تعدادی از مشتریان به بیماری نارسایی کبدی و کلیه دچار شده‌اند، فروش مشروبات را کنار گذاشتیم.