بازداشت سرایدار
با شکایت اعضای این خانواده، مأموران به دستور بازپرس دادسرا تحقیقات گسترده‌ای را برای شناسایی و دستگیری سارقان مسلح آغاز کردند، اما سارقان نقابدار حرفه‌ای هیچ ردی از خود باقی نگذاشته بودند و مأموران در شناسایی و دستگیری آن‌ها ناکام ماندند. مأموران پلیس در ادامه سرایدار جوان را به نام بهنام که یک سابقه کیفری در پرونده‌اش داشت، به دلیل همراهی سارقان و مقاومت نکردن در مقابل آن‌ها به اتهام همدستی با سارقان مسلح بازداشت کردند. در حالی که متهم در بازجویی‌ها جرم خود را انکار و ادعا کرد سارقان را نمی‌شناسد و از ترس در مقابل سارقان مسلح سکوت کرده، کیفرخواست وی به عنوان سرکرده باند سارقان از سوی بازپرس دادسرا صادر و پرونده وی برای محاکمه به شعبه دوم دادگاه کیفری استان فرستاده شد.
درخواست اشد مجازات
متهم چند روز قبل از زندان به دادگاه منتقل و در مقابل شاکیان محاکمه شد. یکی از دختران جوان در دادگاه گفت: «آن روز فکر کردم سرایدار است و می‌خواهد کیسه زباله را بگیرد و به همین‌خاطر در را باز کردم، اما چهار مرد مسلح نقابدار همراه سرایدار وارد خانه ما شدند. آن‌ها اسلحه روی سر ما گذاشتند و خواستند طلا‌ها و پول‌هایمان را به آن‌ها بدهیم. مادرم گفت تمامی پول‌ها و طلا‌ها را در بانک نگهداری می‌کنیم، اما آن‌ها به اتاق خواب رفتند و پس از ۲۰ دقیقه با تمامی پول‌ها و طلا‌ها برگشتند. در این میان سرایدار در گوشه‌ای دست به سینه ایستاده‌بود و حرکتی نمی‌کرد و من نمی‌دانم او همدست سارقان بود یا نه؟ و به همین دلیل از او شکایتی ندارم و می‌خواهم دادگاه درباره گناهکار بودن یا نبودن او تصمیم بگیرد و حکم جاری کند، اما برای سارقان مسلح اشد مجازات را درخواست دارم.»
مادر دختر جوان هم گفت: «سارقان تمامی زحمت‌های ۵۰ ساله من و شوهرم را با خود بردند و برای آن‌ها درخواست اشد مجازات دارم و امیدوارم آن‌ها شناسایی و بازداشت شوند. آن روز سرایدار از ما دفاعی نکرد و نمی‌دانم او بی‌گناه یا گناهکار است. از دادگاه می‌خواهم بررسی کند و درباره او تصمیم بگیرد.»
وکیل یکی از دختران جوان هم گفت: «موکلم خارج از کشور است و من از طرف او برای سارقان درخواست اشد مجازات دارم. آن روز سارقان نقابدار خیلی راحت خودشان را با آسانسور به طبقه دوم می‌رسانند و سرایدار هم که وظیفه‌اش دفاع از ساکنان ساختمان است، هیچ اقدامی نکرده و همین دلایل نشان می‌دهد او همدست سارقان بوده‌است.»
بی‌گناهم
در ادامه متهم ۴۰ ساله در جایگاه ایستاد و در دفاع از خودش گفت: «من در آن حادثه بی‌گناهم و اصلاً سارقان را نمی‌شناختم و با آن‌ها همکاری نکردم. من معلم اخراجی بودم و به همین دلیل برای کار از شهرستان به تهران آمدم و به عنوان سرایدار ساختمان مشغول به کار شدم. آن روز شیره تریاک مصرف کرده‌بودم و حال خوبی نداشتم و در اتاق سرایداری مشغول نقاشی بودم که چهار مرد مسلح نقابدار وارد اتاق من شدند و از من سؤال کردند خانه زنی که همراه دو دخترش زندگی می‌کند، کدام است. من حتی به دروغ خانه سمت چپی را نشان دادم، اما آن‌ها خودشان زنگ خانه سمت راستی را زدند و واردخانه آن‌ها شدند. سارقان مرا کتک هم زدند به طوری که دندان‌های مصنوعی‌ام شکست، اما در بازجویی‌ها کارآگاهان گفتند خونی در دهانم نبوده و من دروغ می‌گویم. در صورتی که دندان‌های من مصنوعی بود و هنگام شکستن خونی در دهانم جمع نشد. من آن روز خیلی ترسیدم وبرای دفاع از خودم و ساکنان خانه اسلحه‌ای نداشتم و به همین دلیل در مقابل آن‌ها سکوت کردم.»
وکیل متهم نیز گفت: «به نظرمن بهنام بی‌گناه است و با سارقان همدست نبوده‌است. سارقان مسلح بودند و او به خاطر اینکه برای خودش و ساکنان ساختمان اتفاق بدی رخ ندهد، در برابر آن‌ها مقاومت نکرده و الان تقاضا دارم از اتهامش تبرئه شود.»
پس از اظهارات شاکیان و دفاعیات متهم و وکیلش، قضات دادگاه برای صدور رأی وارد شور شدند.