«حوادث امروز»پس از حمله یک قلاده خرس سیاه به چهار نفر از اهالی روستای شیمل در بندرعباس که برای برداشت میوه و گیاهان دارویی به کوه رفته بودند، این‌بار نوبت یک زن ۶۸ساله بود که هدف حمله خرس سیاه آسیایی در روستای محل زندگی‌اش در بشکاردان رودان در استان هرمزگان قرار گیرد.«حوادث امروز»گزارش میدهد.

گفته می‌شود خرس آسیایی که اغلب در استان‌های کرمان و هرمزگان زندگی می‌کند، قدی حدود ۱۷۵سانتیمتر داشته و توانایی رو‌در‌رو شدن با انسان را دارد. اهالی می‌گویند این حیوان بیش از آن‌که آدمخوار باشد، به انسان صدمه جسمی می‌زند تا خود را از خطر دور نگه دارد درست مثل حادثه‌ای که برای زن میانسالی در روستای بشکاردان اتفاق افتاد.‌دو روز پیش این زن در روستای محل زندگی‌اش بود که با خرس آسیایی رودر‌رو شد. یکی از اهالی گفت‌، چون این روستا در منطقه‌ای کوهستانی قرار دارد، حیواناتی از‌جمله خرس دیده می‌شوند. آن روز خرس پس از حمله به زن میانسال، شروع به ضربه زدن به او کرد و شدت آسیب‌ها به حدی بود که پوست پیشانی و سرش به‌شدت زخمی شد. او در تمام لحظات مچاله شده بود تا حیوان نتواند به صورتش آسیب بزند و برای همین خرس به نقاط دیگر بدنش حمله کرد. در تمام آن لحظات مرگبار، هیچ‌کدام از اهالی روستا درمحل نبودند تا جانش را نجات دهند. در میان این نبرد نابرابر، خرس خسته شد و زن میانسال را خونین و مالین به حال خودش رها کرد. او به‌هر سختی بود خودش را به خانه رساند و اهل خانه که با دیدن او وحشت کرده بودند، با اورژانس تماس گرفته و درخواست کمک کردند. دقایقی بعد اورژانس از راه رسید و زن میانسال زخمی را به بیمارستان رودان منتقل کرد. یکی از اهالی می‌گوید: «‌او به‌شدت زخمی شده و به‌جز چند کلمه اصلا نمی‌تواند صحبت کند. هنوز هم در بیمارستان بستری و تحت درمان است. تابه‌حال سابقه نداشته است که در روستای ما خرس به مردم حمله کند و اولین باری است که این حادثه رخ می‌دهد.»رئیس اداره حفاظت محیط‌زیست شهرستان رودان هم گفت: افزایش جمعیت انسانی، گسترش روستا‌های مشرف به زیستگاه‌های خرس، دسترسی راحت حیوان به باغ‌ها و احشام روستاییان به علت وضعیت نامناسب حصار‌ها و آغل‌ها، خشکسالی‌های پی‌در‌پی، کمبود مواد غذایی طبیعی و افزایش احتمالی جمعیت خرس، علت اصلی آمدن حیوان به سمت روستاهاست.»یک کارشناس مسئول نظارت بر امور حیات‌وحش اداره کل حفاظت محیط‌زیست هرمزگان هم ادامه داد: این حیوان شبگرد است و معمولا اواخر غروب از لانه‌بیرون می‌آید و با توجه به فعال بودنش در شب و قدرت بینایی ضعیف، احتمال برخورد حیوان با انسان در زیستگاه‌های مشرف به سکونتگاه‌های انسانی بالا می‌رود. برای دور ماندن از خسارت‌های احتمالی، حصار باغ‌ها و آغل‌ها ساماندهی و از چراغ‌های چشمک‌زن و بازدارنده‌های صوتی استفاده شود و دفن بهداشتی لاشه‌های دام‌ها، مستقر نشدن کندو‌های زنبور عسل در نزدیکی خانه‌ها، رها نکردن ماده غذایی، زباله و پسماند در محدوده روستا ضروری است.